Yararsız bağımsızlık hareketi, Sergi Sol’un makalesi
Pedro Sánchez’e yatırım yapıldığında (şu an için kesin olan tek şey) şuna dönüşecek: Colboni anlaşmaları kapatmak için Barselona’nın belediye binası. Ve bu kadar çok çığlıktan sonra ortaya çıktı ki Trias’la olabileceği gibi Colau ya da Maragall’la da olabilir. Veya bir üçgenleme. Puigdemont’un ‘botifler’ nedeniyle Aragones Hükümeti’nden ayrılmak zorunda kalmasının ardından Junts’un Katalonya’nın başkentinde Collboni ile birlikte yönetmesi güçlü olurdu. Ama vay be, bu noktada ‘teslimiyet yok’un ortak komedisi de buradan gelmeyecekti.
Artur Mas Salı günü Ca n’Ustrell’de Puigdemont’un tutarlılık veya kullanışlılık arasında seçim yapabileceğini söyledi. Ve -altı yıl boyunca ‘estelada’yı öfkeyle salladıktan sonra- sonunda işe yaramak için Mas’in tercih ettiği seçeneği seçti.
Kolombiyalı ne zaman Kabadayı “Faydalılığı azaltan” bir bağımsızlık hareketini savundu ve kendisi (bazıları) ve yabancılar tarafından alay edildi. Onunla alay etmek yerine ona domuzun adını taktılar. İle ilgili ‘Nyordo‘yukarı, bir Saf ‘indepes’ arasında geniş popülerliğe sahip yabancı düşmanı hakaret. Çoğu zaman dünyadaki tüm anlamı din değiştirenlerin inancıyla vaaz vermeye veren ‘neoindepes’.
Bağımsızlık hareketi 1 Ekim sonrası karmaşayı nasıl sindireceğini bilmiyordu. En azından bağımsızlık hareketinin önemli bir kısmı. Özellikle onun öncülük ettiği şey Puigdemont ‘Meşru’. Yalnız olmasa da. Cumhuriyetçiler bunu, Meşru’nun takipçilerinin öfkeli eleştirilerine karşı aşırı derecede geçirgen bir şekilde, aralıklarla yaptılar. Ama yavaş yavaş gerçeklikle hiçbir ilgisi olmayan bir gerçeği varsayan bir söyleme odaklandılar. Bir Cumhuriyet Konseyinin teatral kurgusu Puigdemont – bakanlarının kölece rızasıyla – bir klinik gibi tedavi etti.
Alakalı haberler
Bağımsızlık hareketi -eğer faydalı olmak ve kendini toparlamak istiyorsa- nasıl tekrar yoluna gireceğini bilmeli, yaralarını sarmayı bırakmalı ve her şeyden önce sürgün ve hapishanelerin gerçekte çürüttüğü bir zaferle övünmeyi bırakmalı.
Af, Rodalies veya mali çıkarlar nedeniyle kısıtlanan Generalitat’ı rahatlatmaya yönelik iyileştirmeler ilk adımdır. Ayrıca henüz emekleme aşamasında olan çokuluslu devletin bir tutamı. Ama şimdi bu, sağın ve aşırı sağın savurduğu İspanya’ya karşı güçlü bir şekilde ima ediliyor.
